دنیای مطالب

این روزها تمام ماوس‌های موجود در بازار به غلتک پیمایش بالا و پایین (Scroll) مجهز شده‌اند و کمتر کاربری مشاهده می‌شود که برای بالا و پایین کشیدن صفحات در پنجره‌ها و برنامه‌های مختلف، نشانگر ماوس را به کناره‌های صفحه برده و از نوار بالا و پایین برنده برای بالا و پایین کردن صفحات استفاده کند. استفاده از این غلتک به هیچ مهارتی نیاز ندارد؛ اما برخی کاربران ترجیح می‌دهند با هربار چرخش آن، پرش خاصی را به سمت بالا یا پایین انجام دهند. چنانچه شما هم جزو کاربرانی هستید که از میزان پرش غلتک ماوس‌تان رضایت ندارید و مي‌خواهيد کمی مقدار پرش آن را کمتر یا بیشتر کنید، ‌باید به روش زیر عمل كنید:

(روش زیر برای استفاده در ویندوز 7 است، و در ویندوزهای دیگر نیز مراحل با کمی تفاوت به همین شکل خواهد بود)

 

1ـ روی گوی ویندوز کلیک کنيد و به کنترل پانل برويد.

 

 2ـ در کنترل پانل گزینه مقابل عبارت View By را به حالت Large icons تغییر دهيد و از میان بخش‌های به‌نمایش درآمده روی Mouse کلیک کنید.

 

 

 3ـ در پنجره به‌نمایش درآمده به تب Wheel بروید و در نهایت مقادیر موجود در بخش‌های Vertical Scrolling و Horizontal Scrolling را به عدد دلخواه خود تغییر دهید. (توجه داشته باشید که هر عدد نشان‌دهنده تعداد خطوط پرش یافته با هربار گردش غلتک ماوس است)

 

ارور صفحه آبی که در هنگام نصب ویندوز 2000 یا XP ظاهر می شود یکی از شایع ترین نشانه های ایراد در حافظه موقت است. صفحه آبی و خطاهای مختلف اتفاقی و ناگهانی در هنگام راه اندازی ویندوزهای 2000 و XP البته این مساله می تواند عامل های دیگری نیز داشته باشد. هنگ کردن سیستم زمانی که از رم به صورت شدید کار کشیده می شود مثل اجرای بازیهای سه بعدی، کامپایل کردن، رندر کردن، بعضی از نرم افزارها شبیه فوتوشاپ و غیره. ظاهر شدن خطوط رنگی بر روی صفحه مانیتور و همچنین به هم ریختن گرافیک در حال نمایش که البته این مساله می تواند ناشی از عدم کارکرد صحیح کارت گرافیک نیز باشد. مشکل در بوت شدن سیستم که همراه با بوق های ممتد و یا نوع هشداری که در بایوس مادربرد برای اختلالات رم قرار داده شده باشد. بهترین راه تست مشکلات رم جایگزین کردن آن با یک رم دیگر است.در این مقاله در سایت سرزمین دانلود شما را با نشانه های یک رم معیوب آشنا می کنیم تا بتوانید در صورت مواجه شدن با این عوامل در صورت نیاز رم خود را با یک رم سالم برای کارکرد بهتری کامپیوترتان تعویض کنید.

● مهمترین عوامل خرابی رم:

● شوک الکتریکی

یکی از توصیه های شرکت های سازنده قطعات سخت افزاری استفاده از مچ بند های آنتی شوک است. بدن شما در صورت اصطکاک و مالش با محیط اطراف مقداری الکتریسیته ساکن در خودش ذخیره می کند و این الکتریسیته ساکن تا زمانی که در بدن شما وجود داشته و تخلیه نشده باشد می تواند یکی از خطرناکترین و نامرئی ترین دشمنان قطعات سخت افزاری شما باشد.

● ولتاژ نامناسب

افزایش ناگهانی ولتاژ برق مورد استفاده سیستم و یا منبع تامین انرژی معیوبی که جریان سیالی برای سیستم فراهم نکند و دارای نوسان باشد می تواند گاه ناگهانی به مموری و رم شما آسیب برساند و گاه این عمل به تدریج رخ می دهد همچنین بالابردن ناآگاهانه ولتاژ مورد استفاده رم توسط تنظیمات مادربرد نیز می تواند عامل مؤثری در معیوب کردن حافظه موقت کامپیوتر باشد.

● گرد و خاک یا رطوبت

اگر کامپیوتر شما برای قرن های متمادی(!) کنج اتاق فقط کار کرده است و حتی یک بار هم در آن باز نشده و درون آن نظافت نشده پس بهتره همین الان بهش یه حال اساسی بدید و داخل آنرا از گرد و خاک کاملا پاک کنید. وجود گرد و خاک هم به صورت عایق حرارتی باعث افزایش گرما بر روی مدارها می شود و هم می تواند با قرار گرفتن بین اتصالات باعث قطع جریان و ایجاد اختلال شود. همچنین وجود رطوبت باعث زنگ زدگی و پایین آمدن راندمان کار وسایل کامپیوتری می شود.

● حمل و جابجایی نامناسب

این عامل بیشترین ضرر را به رم می زند. مجموعه ای از مدارات و وسایل ریز الکترونیکی که با کوچکترین بی دقتی حتی از روی برد نیز کنده می شوند به همین دلیل رم های قابدار برای کسانی که دائما رم خود را جابجا می کنند توصیه می شود.

● Slot واقع بر روی مادر برد برای قرار دادن رم

محل نصب رم بر روی مادر برد یا DIMM نیز بسیار باید مورد توجه قرار گیرد. همانقدر که این عوامل بر روی خود رم تاثیر می گذارند می توانند بر روی DIMM ها اثر گذار باشند پس از چک کردن و بررسی آنها نیز غافل نشوید.

.1 کامپیوتر خود را خاموش کرده و درب Case را باز کنید. سپس Case را طوری قرار دهید که بتوانید به راحتی به قسمت های داخلی سیستم دسترسی داشته باشید. اگر یک کامپیوتر دسکتاپ دارید، با قرار دادن Case در قسمت کناریش راحت تر می توانید ماژولهای RAM را نصب کنید (در حالت خوابیده). ولی اگر قصد نصب RAM روی نوت بوک دارید، به دنبال پنلی در قسمت پایینی دستگاه بگردید که با یک یا دو پیچ محکم شده است و به دقت پنل را جدا سازید.

2 .مدارات حساس PC خود را با برقراری ارتباط مناسب با سطح زمین از گزند الکتریسیته ساکنی که در بدن شما وجود دارد در امان نگاه دارید. اگر یک سیم واسط برای انتقال الکتریسته در اختیار ندارید، حداقل یک شیر فلزی، لوله و یا حتی Case کامپیوتر خود را قبل از دست زدن هر یک از اجرای درونی آن لمس کنید تا الکتریسیته ساکن موجود در بدن شما تخلیه شود.

3 .مستندات و دفترچه راهنمای PC خود را کنترل کنید تا سوکتهای مناسبی که باید RAM روی آنها نصب شود را شناسایی کنید. همه موانع از قبیل کابلهای برق و یا پنلهای پلاستیکی که برای انتقال هوا در سطح مادربرد به کار می روند را باز کنید.

4.اگر از قبل RAM دیگری در سیستم شما نصب است و میخواهید آن را تعویض کنید، به آرامی گیره های دوطرف سوکت RAM را فشار دهید. در این صورت RAM به آرامی بیرون پریده و جداسازی آن راحت می شود.

 RAM .5جدید را از بسته آن خارج کرده و آن را بر روی بسته اش قرار دهید. همواره یک RAM را با فشردن لبه های آن در دست نگه دارید و هرگز تراشه ها یا مدارات موجود در سطح آن را لمس نکنید.
 
.6  برای نصب یک ماژول RAM ، ابتدا چفتهای موجود در دو انتهای سوکت RAM را با فشردن آرام آنها به طرف پایین باز کنید. شکافهای موجود در پایین حافظه را با برآمدگی های موجود در سوکت حافظه در مقابل هم قرار دهید تا در هم چفت شوند (Match شوند). برای این منظور پس از قرار دادن لبه ها مقابل هم، لبه بالایی ماژول RAM را لمس کرده و به آرامی آن را به داخل سوکت فشار دهید که در این صورت چفتهای واقع در هر دو طرف سوکت بایستی بالا آمده و قفل شوند. در این مرحله برای اطمینان از چفت شدن کامل حافظه در سوکت، به آرامی چفتهای دو طرف سوکت را مجددا فشرده و حافظه را در سوکت قفل کنید.

.7   کامپیوتر خود را مجددا اسمبل (سرهم) کرده، آنرا روشن کنید و زمانی که سیستم در حال Boot شدن است به دقت صفحه نمایش را تحت نظر بگیرید تا مطمئن شوید سیستم RAM جدید را شناخته است. اما اگر سیستم RAM را نشناخت کامپیوتر خود را Restart کرده و وارد برنامه Bios Setup شوید و کنترل کنید که آیا کامپیوتر حافظه جدید را شناخته است یا نه. (معمولا با فشردن کلیدی که بر روی صفحه نمایش تعیین شده است میتوانید وارد تنظیمات بایوس شوید که اغلب F1 یا Del است). اگر حافظه جدید شناخته نشده است، از برنامه ستاپ خارج شده، کامپیوتر خود را خاموش کنید آنرا از برق خارج ساخته، درب Case را مجددا باز کرده و کنترل کنید که ماژول RAM به درستی در جای خود قرار گرفته است.

ROM نوعی از حافظه است که داده ها را به طور دائم یا غیر دائم نگهداری می کند .به آن فقط خواندنی می گویند زیرا یک بار بر روی آن می نویسند و بارها آنرا می خوانند و اگر دوباره قابل نوشتن باشد بسیار دشوار است ...

ROM به حافظه غیرفرار نیز معروف است، زیرا هر داده ای که در آن ذخیره شود با قطع برق سیستم پک نمی شود. توجه داشته باشید که RAM و ROM تناقضی با یکدیگر ندارند. در حقیقت تکنولوژی ROM زیر مجموعه ای از سیستم RAM می باشد، به طور خلاصه قسمتی از فضای حافظه RAM که به یک یا چند چیپ اشاره می کنند. به طور مثال هنگامی که کامپیوتر را روشن می کنیم پردازنده به طور خودکار به آدرس FFFF0h پرش می کند. در این آدرس دستوراتی است که به پردازنده می گویند چه کاری انجام دهد.

این محل 16 بایتی درست در انتهای اولین مگابایت RAM و همچنین در پایان حافظه ROM قرار گرفته است. معمولا سیستم ROM از آدرس F0000h شروع می شود که 64 کیلو بایت قبل از انتهای اولین مگابایت می باشد، و معمولا چون اندازه ROM 64 کیلو بایت است، 64 کیلو بایت آخر اولین مگابایت را اشغال می کند و در آدرس FFF0h دستورات راه اندازی سیستم قرار دارد. افراد بسیاری تعجب می کنند که یک PC با اجرای دستورات 16 بایت از حافظه ROM می تواند راه اندازی شود، اما این طراحی کاملا حساب شده است.

 

این طراحی بدین گونه است که در 16 بایت آخر ROM یک دستور JMP به اول ROM است و کنترل برنامه را به ابتدای ROM می برد، پس به این طریق می توانیم اندازه ROM را به هر قدر که بخواهیم افزایش دهیم. کارت های وفق دهنده ای که در طول راه اندازی سیستم مورد نیاز هستند، دارای یک ROM بر روی بردشان می باشند که از این کارت ها می توان کارت کنترلر IDE توسعه یافته، برخی از کارتهای شبکه (برای راه اندازی توسط Server ) را نام برد.

 

ROM هایی که بر روی کارت های وفق دهنده هستند توسط برنامه POST در طول راه اندازی سیستم اسکن و خوانده می شوند. ROM مادربرد قسمت خاصی از RAM ( از آدرس C00000h DFFFFh ) را رزرو می کند و سپس دو بایت از آدرس 55 AAh را می خواند که در آن آدرس شروع ROM قرار دارد. سومین بایت اندازه ROM را در واحد 512 بایت ( که Paragraph نامیده می شود ) نشان می دهد و چهارمین بایت شروع برنامه راه انداز می باشد. یک بایت نیز به منظور تست کردن توسط ROM مادربرد استفاده می شود.

 

● ROM Shadowing :

چیپ های RAM طبیعتا در مقابل چیپ های DRAM ها کند می باشند زیرا زمان دستیابی به ROM 150 نانوثانیه است، اما زمان دستیابی DRAM ها 50 نانوثانیه می باشد. به همین دلیل در بسیاری از سیستم ها ROM ها به صورت پنهان ( Shadowing ) هستند، بدین معنی که ROM ها در ابتدای راه اندازی سیستم در چیپ های DRAM کپی می شوند که این باعث دسترسی و اجرای سریعتر عملیات می شود.

 

زیر برنامه ها و روال هایی که به روال های پنهانی ( Shoadowing Procedure ) معروفند، محتویات ROM را در RAM کپی می کنند و آدرس آن را به عنوان ROM معرفی می کنند و ROM واقعی را غیرفعال می کنند، که این باعث می شود که به نظر برسد که سیستم با سرعت 60 نانوثانیه کار می کند.

 

استفاده از این روش هنگامی مفید است که از یک سیستم عامل 16 بیتی مانند ِ DOS و یا WIN3.1 لستفاده می کنیم و اگر از سیستم عامل 32 بیتی مانند WIN 98,WIN95,WIN NT استفاده می کنید، این روش تقریبا بی حاصل است، زیرا این سیستم عامل ها هنگامی که بر روی سیستم اجرا می شوند از کد 16 بیتی ROM استفاده نمی کنند.

اما در عوض از گرداننده های 32 بیتی که در طول راه اندازی سیستم عامل در حافظه RAM بارگذاری می کنند، استفاده می نمایند.

 

● PROM :

این چیپ ها که از نوع ROM می باشند در ابتدای ساخت خالی هستند و باید با داده هایی که می خواهید، برنامه ریزی کنید. این نوع حافظه ها در اواخر سال 1970 به وسیله شرکت Tenas Instruments ساخته شد و در اندازه های مختلف 1 کیلو بایت تا 2 مگابایت و بیشتر هستند که شماره شناسایی آنها 27 nnnn می باشد که عدد 27 شماره شناسایی چیپهای PROM می باشد و nnnn اندازه این چیپ بر حسب بایت می باشد.

 

اگر چه می گوییم این حافظه ها در ابتدای ساخت خالی هستند اما به طور تکنیکی دارای مقدار 1 می باشند. بنابراین یک PROM خالی می تواند برنامه ریزی شده باشد و ما می توانیم بر روی آن بنویسیم. برای نوشتن به دستگاه مخصوص که ROM Programer یا سوزاننده ( Burner ) نام دارد، نیاز داریم.

 

برخی اوقات شنیده اید که به چیپ های ROM نیز Burning ( یعنی سوزان ) می گویند، زیرا هر بیت باینری یک فیوز است که سالم بودن آن نشانگر یک و در غیراین صورت صفر می باشد.

 

بهتر است که بدانید اکثر چیپ ها با 5 ولت جریان فعال می شوند و هنگامی که ما برنامه ای را بر روی چیپ های PROM می نویسیم یا اصطلاحا Program می نمائیم، جریانی بیشتر از 5 ولت که معمولا 12 ولت است اعمال می کنیم که این باعث سوختن فیوزهای آدرس هایی می شود که ما می خواهیم. باید توجه داشته باشید که ما می توانیم یک را صفر تبدیل کنیم ولی برعکس آن ممکن نیست. به این چیپ ها OTP ) One Time Programmable ) نیز می گویند.

 

● EPROM:

نیز یک نوع عمومی از PROM می باشد که قابلیت پاک شدن و دوباره برنامه ریزی را داراست. بر روی این چیپ ها یک بلور کوارتز است که مستقیما بر روی die قرار دارد. این چیپها با شماره 27 xxxx شناسایی می شوند و به وسیله برنامه یا به طور فیزیکی می توان آنها را پاک کرد.

 

هدف از قرار دادن بلور کوارتز این است که اشعه فرا بنفش به die برسد، زیرا چیپ EPROM با تابش اشعه فرا بنفش پاک می شود. اشعه فرا بنفش باعث ایجاد یک واکنش شیمیایی می شود که فیوزها را پشت سر هم ذوب می کند، بنابراین تمام صفرها به یک تبدیل می شوند و چیپ به حالت اولیه خود باز می گردد. برای این کار باید اشعه فرا بنفش در طول موج 2537 انگستروم و با شدت یکنواخت 12000 uv/cm2 و در مدت 5 تا 15 دقیقه باشد.

یک دستگاه پاک کننده EPROM ، یک تولید کننده امواج فرا بنفش است که دارای یک فضای بسته دارای یک کشو می باشد و در بالای کشو تولید کننده امواج فرا بنفش قرار گرفته و چیپ ها درون کشو می باشند.

 

● EEPROM/Flash ROM :

 

یک نوع دیگر از چیپهای ROM ، چیپ های E EPROM که Flash ROM نیز نامیده می شوند و از خصوصیات مهم آنها این است که قابل پاک شدن و برنامه ریزی توسط مدارهایی هستند که بر روی آنها نصب می شوند و وسایل و ابزار خاصی نیاز ندارند.

 

این چیپ ها به وسیله شماره های 29 xxxx و 28 xxxx شناخته می شوند. هم اکنون بیشتر در مادربرد کامپیوترها از چیپ های EEPROM استفاده می شود. این بدان معنی است که BIOS مادربرد خود را می توانید به وسیله دریافت نسخه به روز درآمده از شرکت سازنده، به روز رسانی نمائید.

مهمترین مزیت تراشه های 64 بیتی برای تولید کننده های برنامه های دیجیتالی ، امکان آدرس دهی منطقه بیشتری از حافظه توسط پردازشگر است.

 

از سال گذشته ، وقتی شرکت AMD ، تراشه های 64 بیتی اپترون خود را به بازار عرضه کرد ، در عرصه محاسبات 64 بیتی برای خلق آثار دیجیتالی ،پیشرفت قابل ملاحظه ای صورت گرفت . علت آن را به راحتی می توان دریافت .

طراحان جلوه های ویژه ، استودیو های ساخت و توسعه بازی و شرکت های دیگری وابسته به مجموعه داده هایی هستند که با وجود پیچیده بودن باعث ایجاد تصاویر با گرافیکی واقعی تر می شوند . و این همان چیزی است که تماشاگران فیلم ها ، برنامه های تلویزیونی و بازی ها انتظار دارند .

در بیشتر بخشها ، سرورها و ایستگاه های کاری که بر اساس پردازشگرهای 64 بیتی جدید فعالیت می کنند ، با سرعت بیشتری نسبت به سیستم های 32 بیتی هم تراز خود ، بین این مجموعه داده ها حرکت می کنند . برای مثال ، در یک استودیو تهیه فیلم راندو کردن یک فایل انیمیشن خیلی سریع تر انجام می گیرد .

بنابراین زمان تولید فیلم کاهش یافته ، سرمایه استودیو کمتر مصرف شده و هنرمندان فرصت بیشتری برای خلق آثار هنری خود پیدا می کنند . هنوز دنیای تولیدات دیجیتالی با پردازشگر های 64 بیتی ناآشنا هستند .

در حقیقت ، آن ها به میزان زیادی وابسته به پردازشگرهای 32 بیتی هستند . ( در استودیو های معروف ساخت جلوه های ویژه ، سیستم های 64 بیتی SGI که تحت Irix کار می کنند ، استفاده می شود . )

اما تراشه های اپترون جدید از دو جنبه با سیستم های قبلی تفاوت دارند : اولا ، آنها از ساختار ریز پردازنده های سری X86 ( که سیستم های پنتیوم و یا سری قبلشان بر آن پایه ساخته شده اند ) ، حمایت می کنند و این خود باعث قابل استفاده بودن آن ها و یا مهمتر ، سازگاری آن ها با سیستم عامل های 32 بیتی و یا نرم افزارهای کاربردی است . ثانیا ، ساختار تراشه های AMD به گونه ای است که نرم افزارهای کاربردی 32 بیتی را قادر می سازد بدون کاهش کارایی به راحتی اجرا شوند .

این در حالی است که ایتانیوم شرکت اینتل . که خود یک پردازشگر 64 بیتی است ، برنامه های 32 بیتی را در مد شبیه سازی شده نرم افزار اجرا می کند ، و این باعث پایین آمدن کارایی سیستم می شود .( ایتانیوم ، پایه خوبی برای سرویس دهنده های اجرا کننده برنامه های 64 بیتی محسوب می شود .)

● نکاتی در مورد تراشه ها :

مهمترین مزیت تراشه های 64 بیتی برای تولید کننده های برنامه های دیجیتالی ، امکان آدرس دهی منطقه بیشتری از حافظه توسط پردازشگر است .

یک پردازشگر 32 بیتی در هر لحظه ، بیشتر از 4 گیگابایت داده را نمی تواند پردازش کند و وقتی به مقدار 4 گیگابایت می رسد شروع به فرستادن داده ها به دیسک سخت می کند که باعث کند شدن سرعت پردازشگر می شود .

کاربران خصوصا آن دسته از کاربرانی که مجموعه داده هایشان فراتر از 4 گیگابایت است ، به این مقدار دیوار یا مرز 4 گیگابایتی می گویند ، زیرا داده هایشان در این نقطه با سرعت کمتری پرازش می شود و کارایی سیستم پایین می آید . اما پردازشگر های 64 بیتی ، در هر لحظه ، قدرت پردازش 16 گیگابایت داده را دارند که برای مجموعه داده های بزرگ بسیار مفید تر است زیرا پردازش آن ها سریعتر انجام می شود .

مت واینبرگ ،مدیر بازاریابی شرکت IBM ، می گوید : « افزایش حافظه ، بیشترین تقاضایی است که ما از مشتریان خود دریافت می کنیم . 16 گیگابایت حافظه در مقابل 4 گیگابایت ، به میزان زیادی زمان راندو تصاویر انیمیشن را پایین می آورد»

جیسون برایان، مدیر محصولات Soft Image/XSI می گوید : « ما ( بینندگان ) باید جزئیات بیشتری را در فیلم های خود ببینیم ، و اگر پردازشگرهای 64 بیتی از عهده انجام آن بر می آیند ، شرکت ها روی آنها سرمایه گذاری خواهند کرد »

چیزی که بیشتر از همه در مورد تراشه های اپترون ، جلب توجه می کند . قدرت آن در اجرای برنامه های کاربردی 32 بیتی است .

به این معنی که تولید کنندگان برنامه های دیجیتالی ، نیازی به خرید نسخه 64 بیتی برنامه مورد علاقه خود ندارند بلکه می توانند برنامه های 32 بیتی خود را با همان سرعت و یا حتی سریع تر از قبل اجرا کنند . ( ناگفته نماند که نسخه 64 بیتی بسیاری از نرم افزار ها هنوز به بازار نیامده است . )

 

مثلا یک طراح تصاویر انیمیشن که با یکی از نرم افزار های 32 بیتی کار می کند را در نظر بگیرید . به علت 32 بیتی بودن پردازشگر ، هنگام راندو تصاوی سرعت پایین می آید زیرا حجم داده ها زیاد است .

حال این طراح به راحتی و بدون تغییر نسخه نرم افزار خود به 64 بیتی ، در همان محیط قبلی تصاویر خود را طراحی کرده ولی هنگام راندوی آنها ، پرداشگر 64 بیتی کمک بزرگی در کاهش زمان پردازش به او خواهد کرد .

 

بنابراین نرم افزار های 32 بیتی در سیستم هایی که پردازشگر 64 بیتی دارند به راحتی اجرا شده و نیازی به تبدیل نسخه نرم افزار نیست . علاوه بر آن ، تراشه اپترون ، از ساختار انتقال سریع AMD تبعیت می کند که باعث توانایی بیشتر برای انجام عملیات چند پردازشی می شود . برای راه اندازی یک سرور ، حداکثر 8 تراشه اپترون و برای راه اندازی یک ایستگاه کاری ، حداکثر 4 تراشه قابل استفاده است .

 

 

● سیستم های دیگر ( پردازشگرهای دیگر (:

اپترون ، تنها تراشه شرکت AMD نیست . او همچنین ، تراشه آتلون را تولید کرده که پاییز گذشته به سرورها و ایستگاه های کاری معرفی کرد . سیستم های دیگر نیز در دنیای DCC ، توسط دیگر تراشه های 64 بیتی قدرت یافته اند .

البته ناگفته نماند که شرکت SGI ، مدت طولانی است که در این بازی می باشد و کامپیوتر هایی که تحت سیستم عامل لینوکس کار می کنند را ارائه می دهد . SGI اخیرا مدلهای جدیدی را از سرورهای Altix بر پایه لینوکس معرفی کرده است . G5 شرکت Apple از پردازشگرهای 64 بیتی استفاده می کند .

 

شرکت سان میکرو سیستم یک نمونه از شرکت هایی است که خود پردازشگر های 64 بیتی و ایستگاه های کاری تولید می کند . برایان هیلی مدیر گروه بازاریابی و ایستگاه های کاری شرکت سان اظهار داشت که این شرکت در سال 1996 ، اولین ایستگاه کاری عملی منطبق بر پردازشگر های 64 بیتی را به بازار عرضه کرد .

او همچنین اضافه کرد : « شرکت سان اخیرا ، ایستگاه های کاری منطبق بر پردازشگر های 64 بیتی معرفی کرده است که کمتر از 5000 دلار فروش رفته اند ( 50 درصد پایین تر از مدل قبل ) و آنچه در اینجا حائز اهمیت است تراشه های AMD است که برای تمام سیستم های 64 بیتی مفید واقع می شود و در حال پیشرفت سریع است . »

● نگاهی بر نرم افزار : ( بررسی تاثیر پردازشگرهای 64 بیتی بر دنیای نرم افزار)

تکنولوژی 64 بیتی هم اکنون در حال تجربه فراز و نشیبی است که در دنیای نرم افزار و سخت افزار متداول می باشد . مطمئنا تراشه ها سرعت زیادی دارند و می توانند مقدار زیادی حافظه را اداره کنند .

اما نرم افزار های کاربردی که بتوانند در این خط تولید از آن ها بهره جویند ، کجا هستند ، این نرم افزار ها هنوز به بازار نیامده اند ، زیرا فروشندگان نرم افزار تمایلی به تغییر و یا ساخت نسخه های جدید محصولات که ممکن است نهایتا بازار خوبی برای برگرداندن سرمایه آنها نداشته باشد ، ندارند و در این زمینه بسیار محتاطانه گام برداشته اند .

 

بر اساس ادعای شرکت AMD ، یکی از مزایای اپترون این است که نرم افزار 64 بیتی معنی ندارد . زیرا برنامه های کاربردی 32 بیتی به راحتی تحت آن اجرا می شوند ، در حقیقت ، شرکت مطمئن است که برنامه ها ، حتی سریع تر از سیستم های 32 بیتی اجرا می شوند . البته زود است که در این مورد قضاوت کنیم زیرا هنوز تراشه اپترون از هر جهت تحت آزمایش قرار نگرفته است .

سیستم عامل ها جزء اولین گروهی می باشد که حائز اهمیت است . لینوکس سیستم عاملی است که با محیط 32 ویا 64 بیتی سازگاری دارد . عموما وقتی صحبت از محاسبات 64 بیتی می شود ، مردم به یاد سیستم عامل لینوکی می افتند . نسخه جدید ویندوز XP هم در محیط 64 بیتی اجرا می شود ، بنابراین واضح است که شرکت مایکروسافت باید از این تکنولوژی پشتیبانی کند .

گروه دوم ، نرم افزارهای تخصصی تر مانند رندر سازی تصاویر است . نرم افزار رندرسازی منتال ری از شرکت Mental Image ، نرم افزار G5 از شرکت Apple و یا دیگر برنامه های محاسباتی بیتی موجود ، همگی تحت سیستم اپترون اجرا می شود . پس با وجود اینکه فروشندگان نرم افزار در مورد نقشه های نرم افزاری خود محتاط هستند اما از آینده محاسبات 64 بیتی کاملا آگاه می باشند .

 

شرکت Discreet ، نسخه 64 بیتی نرم افزار 3D Max خود را انتشار نداده است . دان پراچازکا مدیر محصولات 3D Max می گوید : « ما به موفقیت هایی در اجرای مد 32 بیتی نرم افزار 3D Max در یک سیستم عامل مبتنی بر پردازشگر 64 بیتی رسیده ایم که کارایی سیستم را کاهش نداده و به ما اجازه می دهد به مقدار بیشتری از حافظه RAM دسترسی داشته باشیم البته استفاده از نرم افزار 64 بیتی حسن دیگری دارد . »

جیسون برایان، اظهار داشت که هنوز تصمیم در مورد تبدیل سیستم XSI خود به 64 بیتی نگرفته است ولی اعتقاد دارد این تکنولوژی سریعا در حال پیشرفت است . سخنگوی شرکت Alias می گوید این شرکت از پیشرفت در محاسبات 64 بیتی اطلاع دارد ، ولی هنوز هیچ تبدیلی در این زمینه انجام نداده است .

چند سال پیش ، این شرکت یک نسخه 64 بیتی از نرم افزار مایا را معرفی کرد ولی به دلایل مختلف آن را به بازار ارائه نداد .

 

● نگاهی بر سخت افزار : ( بررسی تاثیر پردازشگر های 64 بیتی بر دنیای سخت افزار (

فروشندگان سخت افزار ، که جعبه های جدید تراشه ها را می فروشند ، در مورد موضوع محاسبات 64 بیتی ، سر سخت تر از فروشندگان نرم افزار هستند . تنوع شرکت های ارائه دهنده سیستم های 64 بیتی در دنیای DCC بسیار است .

برای مثال ، شرکت های Alienware ، تکنولوژی Boxx ، کامپیوتر Monarch Microway ، QSol ، Racksaverبرخی ارائه دهنده های سیستم های HP ، IBM ، SUN هستند که از تراشه های 64 بیتی AMD استفاده می کنند .

شرکت Boxx ، فروشنده سرورها و ایستگاه های کاری است که از تراشه اپترون AMD استفاده می کنند.

 تیم لورنس موسس شرکت Boxx و نائب رئیس پروژه های اجرایی آن می گوید : « اوایل ، ایستگاه های کاری خصوصی که از پردازشگرهای 64 بیتی استفاده می کردند مورد توجه قرار نگرفتند . نه به خاطر عیب و کاستی در تکنولوژی 64 بیتی ، بلکه به خاطر هزینه بالا و همه مجبور بودند از پردازشگرهای 32 بیتی استفاده کنند . اما حالا ، بالاخره ما بین 32 و 64 حق انتخاب داریم .»

شرکت کامپیوتری Monarch ، فروشنده سرورها و ایستگاه های کاری است که در آن ها از سیستم های عامل لینوکس و تراشه اپترون یا آتلون استفاده می شود .

تری هریس مدیر بازاریابی این شرکت اظهار داشت : « در حال حاضر مشتریانی داریم که از پرداشگرهای 64 بیتی برای تولیدات انیمیشن ، جلوه های سه بعدی ، ویرایش ویدئویی و طراحی کامپیوتری استفاده می کند. بیشتر این مشتریان هنوز از نرم افزار های 32 بیتی استفاده می کنند . اما تراشه های اپترون و آتلون 64 بیتی ، در مد 32 به خوبی عمل می کنند.»

هریس همچنین گفت : « به نظر من بیشتر مشتریان DCC ، به سرعت خود را با تغییرات جدید سخت افزاری تطبیق نمی دهند گرچه برنامه هایشان عملا نیاز به ارتقاء دارد شرکت اینتل ( با پردازشگرهای 32 بیتی ) و مکینتاش معتقد هستند که نمی توان یک مشتری DCC را متقاعد کرد که مزیت های اجرایی سخت افزار جدید به ریسک درگیر شدن در امتحان یک تکنولوژی نرم افزاری جدید می ارزد .

بیشتر این مشتریان نمی خواهند خود را درگیر پیکربندی های جدید یا عیب یابی آن ها کنند زیرا وقت ، برایشان طلاست . بنابراین قبل از قبول هر نوع تکنولوژی سخت افزاری جدید ، منتظر نسل دوم نرم افزار هایشان خواهند بود تا از هر گونه اتلاف وقت در این نقل و انتقال دوری کنند.»

هنگامی که ویندوز به دلایلی مثل مشکلات سخت افزاری سیستم، ویروسی شدن، تداخل یک نرم افزار با درایور های ویندوز، یا پاک شدن یکی از فایل های سیستمی، قابل راه اندازی به صورت عادی نباشد، حالت راه انداز اضطراری امن (Safe Mode) می تواند بهترین راه حل برای دسترسی به ویندوز باشد. در حالت Safe Mode ، هیچ برنامه اضافه ای با ویندوز لود نخواهد شد و فقط فایل های ضروری سیستم خوانده شده و بارگزاری می شوند. برنامه های اضافی شامل درایور سخت افزارها، برنامه های Startup، و نرم افزارهای شبکه هستند.

 

اگر شما هم قبلا ویندوز را در حالت Safe Mode راه اندازی کرده باشید حتما دیده اید که گرافیک سیستم در حداقل حالت خود قرار دارد و بسیاری از برنامه ها لود نشده اند. در این حالت می توانید اگر نصب نرم افزاری باعث ایجاد اختلال در ویندوز شده است، آن را Uninstall کنید. یا اگر درایور تازه ای برای سخت افزار نصب کرده اید و باعث شده تا ویندوز بالا نیاید، می توانید آن را حذف کنید. یا با اطمینان بیشتر به ویروس یابی سیستم بپردازید.

 

در ویندوز XP و ویندوز 7 ، با فشردن کلید F8 در ابتدای بوت سیستم، امکان ورود به Safe Mode وجود داشت. اما در ویندوز 8 در صورتی که به هنگام بوت کلید F8 را بزنید گزینه‌های دیگری نمایش داده خواهد شد که در آن اثری از Safe Mode نیست. در این ترفند قصد داریم نحوه فعال‌سازی حالت Safe Mode در ویندوز 8 را به شما آموزش دهیم.

روش کار :

وارد ویندوز 8 شوید. در محیط Metro ، کلیدهای ترکیبی Ctrl+C را بزنید تا پنجره باز شود. در قسمت Search Apps عبارت Command Prompt را وارد نمایید.
بر روی Command Prompt راست‌کلیک کرده و از منوی Advanced بر روی Run as administrator کلیک کنید.

(از راه های دیگری نیز می توانید وارد محیط Command Prompt شوید)

پس از باز شدن پنجره Command Prompt، دستور زیر را وارد نموده و Enter بزنید:

bcdedit /enum /v

این دستور اطلاعاتی در خصوص Windows Boot Manager و Windows Boot Loader نمایش می‌دهد.

حالا که با دستور bcdedit آشنا شدید، این دستور را در خط فرمان وارد کنید :

bcdedit / copy {identifier} /d “{description} (Safe Mode)"

به جای {identifier} باید کد مقابل identifier را که با اجرای فرمان قبلی نماش داده شد وارد کنید. به جای {description} نیز نیز عبارت مقابل description که نام کامل ویندوز است را وارد نمایید.
(برای کپی کردن این متن ها در Command Line ،  باید با استفاده از ماوس متن مورد نظر را به حالت انتخاب درآورده و کلید Enter را بزنید. سپس در جای مورد نظر آن را را کلید راست Paste کنید)

به عنوان مثال، دستور مورد نظر به این شکل خواهد بود :

bcdedit /copy 86ff8015-e24d-11e0-961e-d867e031ec3b /d "Windows 8 Consumer Preview (Safe mode)"

کار ما با با پنجره Command Line تمام شد. آن را ببندید.

 

حالا به برنامه msconfig احتیاج داریم :

در منوی Start و کادر Run ، عبارت msconfig را وارد نموده و Enter بزنید.
در پنجره System Configuration، به تب Boot بروید و اطلاعات نوشته شده را مطالعه کنید. باید حالت Safe Mode در اینجا اضافه شده باشد.
مورد جدید اضافه شده را انتخاب نموده و تیک گزینه Safe Boot را بزنید و OK کنید و از این پنجره هم خارج شوید.

تغییرات مورد نظر انجام شد. حالا ویندوز را ریستارت کنید تا نتیجه را بررسی کنیم.

اگر همه چیز درست انجام شده باشد، در همان ابتدای بوت ویندوز منوی تازه ای نمایش داده می شود امکان ورود به ویندوز در حالت Safe Mode را فراهم می کند.
 

برای از کار انداختن این حالت، دوباره برنامه msconfig را اجرا کنید و گزینه مربوط به Safe Mode را حذف نمایید.

در محیط ویندوز ابزارهای مختلفی همانند Performance Monitor ،Computer Management ،Windows Memory Diagnostic ،Disk Cleanup ،Event Viewer و... وجود دارند که امکان مدیریت و بهینه‌سازی نرم‌افزاری و سخت‌افزاری سیستم را فراهم می‌کنند. در ویندوز 8 می‌توانید به آسانی کلیه این ابزارهای مدیریتی و بهینه‌ساز را به صفحه‌ی Start ویندوز 8 اضافه نمایید و یا به اصطلاح سنجاق (Pin) کنید. در این ترفند به نحوه‌ی انجام این کار می‌پردازیم.

 

بدین منظور:
ابتدا با کلیک بر روی دکمه‌ی Win به صفحه‌‌ی Start بروید.
حال کلیدهای ترکیبی Win+I را فشار دهید.
اکنون از قسمت Settings در کنار صفحه، بر روی Tiles کلیک کنید.
در مرحله‌ی بعد گزینه‌ی Show admin tools را بر روی Yes تنظیم کنید.
با بازگشت به صفحه‌ی Start مشاهده خواهید کرد بیش از 20 نوع از این ابزارها به صفحه‌ی Start اضافه شده‌اند.

 

Windows Reader نام یکی از اپلیکیشن‌های پیش‌فرض نصب شده در محیط Modern UI ویندوز 8 است. اپلیکیشن Reader عملکردی مشابه با Adobe Reader دارد و به وسیله‌ی آن می‌توان فایل‌های PDF و XPS را اجرا و محتویات این نوع فایل‌ها را مطالعه کرد. اما در این اپلیکیشن گزینه‌ای برای چاپ فایل مورد نظر وجود ندارد. در این ترفند به نحوه‌ی پرینت گرفتن از فایل‌های در اپلیکیشن Reader ویندوز 8 خواهیم پرداخت.

 

بدین منظور:
ابتدا در صفحه‌ی Start عبارت Reader را وارده کرده و Enter بزنید تا اپلیکیشن Reader اجرا شود.
سپس دکمه‌ی Browse را انتخاب کرده و فایل‌های PDF یا XPS خود را فراخوانی کنید.
اکنون کلیدهای ترکیبی Ctrl+P را فشار دهید (می‌توانید به جای این‌کار کلیدهای ترکیبی Win+C را فشار دهید و سپس Devices را انتخاب کنید).
در منوی باز شده در سمت راست، پرینتر خود را انتخاب کنید.
در مرحله‌ی بعد تنظیمات دلخواه را انجام داده و بر روی دکمه‌ی Print کلیک کنید.
برای اطلاع از وضعیت چاپ فایل خود می‌توانید به صفحه‌ی دسکتاپ رفته و در قسمت Notifications بر روی آیکن مربوط به پرینتر کلیک کنید.