دنیای مطالب

از سال 1959میلادی تا سال 1961 میلادی کارشناسان شرکت هواگردسازی میل روی پروژه هواگرد سنگین وزن ترابری B-12 کار میکردند در سال 1963 میلادی  اولین درخواست فرماندهان ارتش روسیه برای ساختن یکدستگاه هواگرد از نمونه ترابری  B-12 به شرکت میل صادر گردید.
با توجه به تاخیراتی دو ساله که در پروژه هواگرد به دلایل سیاسی بوجود آمد عاقبت در سال 1965 میلادی و پس از دوسال کوشش کارشناسان و مهندسان کارخانه میل اولین فروند هواگرد سنگین وزن ترابری B-12 را از دروازه های کارخانه جات هواگرد سازی شهر ساراتوف بیرون آمد.

اولین پرواز هواگرد B-12 با چالشهای فنی زیادی همراه بود که مهندسان شرکت میل با کوشش و جدیت و یک سری تغییرات جزئی در پرواز بعدی که در سال 1968 میلادی بوقوع پیوست هواگرد  با موفقیت به پرواز در آمد  ویک سال بعد در سال 1969 میلادی خلبان های هواگرد B-12 هفت رکورد جهانی را به ثبت رساندند بهترین رکوردی که تاکنون در اختیار این هواگرد می باقی مانده است بلند کردن باری به وزن 2/40 تن تا ارتفاع 2250 متری از سطح زمین می باشد،در کل پرواز با این هواگرد از سر و صدای و لرزش کمتری برخوردار بود و پرواز با آن راحت و از نظر اقتصادی هزینه کمتری داشت.

فرماندهان ارتش روسیه دستور ساخت پنج فروند هواگردB-12 را به کارخانه هواگرد سازی میل دادند.
در سال 1970میلادی اولین بار کشور روسیه این هواگرد را در نمایشگاه هوایی فارن برو پاریس به نمایش عموم گذاشت البته رفتن و پرواز به سوی نمایشگاه هوایی فارن برو واقع در حومه شهر پاریس خود با مشکلات عدیده همراه بود، در زمان جنگ سرد خیلی از کشورهای غربی اجازه پرواز و عبور از آسمان کشور خود را به هواپیماهای روسی نمی دادند و پرواز این هواگرد هم از این قاعده مستثنی نبود  و خلبانها هواگرد B-12 مجبور به پرواز از روی آبهای آزاد شمال اروپا و در شرایط بد آب و هوای دریایی بالتیک و دریایی شمال شدند، آنان با گذشتن از شمال کشور دانمارک و هلند و بلژیک و وارد مرز شمالی کشور فرانسه شدند تا اینکه به مقصد نهایی خود نمایشگاه هوایی فارن برو رسیدند.

در سال 1970 میلادی بیست و نهمین نمایش هوایی فارن برو در شهر پاریس برپا بود و در اینجا هواگرد B-12 ستاره نمایشگاه هوایی شد و متخصصان و طراحان کارخانه میل بالاترین جایزه شرکت امریکایی هلیکوپترسازی سیکورسکی را دریافت نمودند.

در سال1972میلادی کارشناسان شرکت میل دومین فروند از این هواگرد را در شهری نزدیک مسکو  مونتاژ کردند و در سال 1974 ارتش سفارش سه هواگرد باقی مانده سفارش شده را ملغی کرد و درخواست دیگری برای ساخت وتولید این هواگرد را نداد.

متخصصان کارخانه میل تلاشهای دیگری را برای روی کار آوردن این هواگرد انجام داند بطور مثال عوض کردن چهار موتور هواگرد و تعویض آنها را  با دو جفت موتور قویتر با مجموع قدرت هر جفت  15 هزار اسب بخار(7500 برای هر موتور) و همچنین تعویض تعداد ملخ های چرخانه اصلی تا شش عدد اما بازهم فرماندهان ارتشی دست رد بر این پروژه زدند و هواگرد مزبور از خدمت در ارتش بی بهره ماند و پس از این دو فروند تولیدشده ساخت و مونتاژ این هواگرد برای همیشه خاتمه پیدا کرد، بنابراین دوره هواگرد سنگین ترابری B-12 برای همیشه به پایان رسید.

پس از خاتمه ساخت پروژه هواگر سنگین وزن B-12 طراحان و متخصصان کارخانه میل روی پروژه دیگری شروع به کار کردند که بعدها منجر به تولید و ساخت هواگردسنگین وزن ترابری میل مای-26 گردید.
   
ويژگيهاي هواگرد چند منظوره سنگین وزن B-12 :
خدمه پرواز 6 نفر
در مدل مسافربری محل برای 196مسافر ویا 158 تخت برای مجروحان
قطر چرخانه ها 35 متر
طول 37 متر
عرض 40/34 متر
ارتفاع 50/12 متر
وزن خالي 69100 كيلوگرم
بيشينه وزن برخاست پرواز105000 كيلوگرم
حجم باك سوخت 12000 ليتر
پيشرانه چهار دستگاه  موتور توربو شفت  مدل D-25BF هريك به قدرت 6500(7500) اسب بخار
بيشينه سرعت پرواز 260 كيلومتر برساعت
برد 1000 كيلومتر
برد مفيد 500 كيلومتر
سقف پرواز خدماتي 600 متر
ماكزيمم سقف پرواز 3500 متر
ابعاد محل بار 4/4×4/4×15/28 متر یا 545 مترمربع